شکست عهد من و گفت: هرچه بود گذشت

شکست عهد من و گفت: هرچه بود گذشت

بگریه گفتمش: آری، ولی چه زود گذشت

بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید

بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت

شبی بعمر گرم خوش گذشت آنشب بود

که در کنار تو با نغمه و سرود گذشت

چه خاطرات خوشی در دلم بجای گذاشت

شبی که با تو مرا در کنار رود گذشت

گشوده بس گره آنشب ز کار بسته ی ما

صبا چواز بر آن زلف مشکسود گذشت

غمین مباش و میندیش از این سفر که ترا

اگرکه بر دل نازک غمی فزود،گذشت

وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد

سالها دل طلب جام جم از ما میکرد…وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد

من پادشاه عالمم کی پیش تو زانو زنم

من پادشاه عالمم کی پیش تو زانو زنم

خط استاد محترم بنده جناب استاد جواد مومنی

چشمت به غمزه خانه مردم خراب کرد

چشمت به غمزه خانه مردم خراب کرد

مخموریت مباد که خوش مست می‌روی

قحط جودست آبروی خود نمیباید فروخت

مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار

ورنه مستوری و مستی همه کس نتوانند

بیا که بر سر کویت بساط چهره ماست

خبرت هست که در خواب پریشان منی

من چه در پای تو ریزم که پسند تو بود

آنچه در مدت هجر تو کشیدم هیهات

آنچه در مدت هجر تو کشیدم هیهات

در یکی نامه محال است که تحریر کنم

 

خط ردموند